Ινομυώματα
Πρόκειται για τα συχνότερα καλοήθη νεοπλάσματα της μήτρας. Το μέγεθός τους κυμαίνεται από λίγα χιλιοστά έως πολλά εκατοστά και ανάλογα με την εντόπισή τους διακρίνονται σε υπορρογόνια, ενδοτοιχικά και υποβλεννογόνια. Το κυριότερο σύμπτωμα που μπορεί να προκαλέσουν είναι οι αιμορραγίες είτε με τη μορφή της αυξημένης περιόδου είτε σαν ενδιάμεσες αιμόρροιες. Ακόμη ανάλογα με την εντόπιση και το μέγεθός τους μπορούν να προκαλέσουν συχνουρία, δυσκοιλιότητα, πόνο, προβλήματα γονιμότητας ή ακόμη αποβολές. Η διάγνωσή τους γίνεται με την κλινική εξέταση, το υπερηχογράφημα και την υστεροσκόπηση για τα υποβλεννογόνια ινομυώματα. Η επιλογή του τρόπου αντιμετώπισης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η ύπαρξη συμπτωμάτων, η ηλικία της γυναίκας, η εντόπιση και το μέγεθός τους καθώς και επιδίωξη της γυναίκας για τη διατήρηση της γονιμότητάς της. Η αφαίρεση τους γίνεται χειρουργικά είτε με ανοικτή επέμβαση, είτε λαπαροσκοπικά. Για τα υποβλεννογόνια ινομυώματα η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση είναι υστεροσκοπικά. Σε κάποιες περιπτώσεις αποφασίζεται η ολική υστερεκτομή.
Πολύποδες
Είναι μορφώματα που σχηματίζονται από υπερπλασία των κυττάρων του ενδομητρίου και αναπτύσσονται στην ενδομητρική κοιλότητα με μέγεθος που ποικίλλει από λίγα χιλιοστά έως κάποια εκατοστά. Μπορεί να προκαλέσουν διαταραχές της περιόδου με τη μορφή ενδιάμεσων αιμορραγιών ή βαριάς εμμήνου ρύσεως, καθώς επίσης και προβλήματα γονιμότητας. Η διάγνωσή τους γίνεται με το ενδοκολπικό υπερηχογράφημα και ακόμη ακριβέστερα με τη διαγνωστική υστεροσκόπηση. Στη συντριπτική πλειοψηφία πρόκειται για καλοήθη μορφώματα αλλά υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να αναπτυχθούν υπερπλασία ή καρκίνος στην επιφάνεια του πολύποδα. Στις περιπτώσεις υπογονιμότητας είναι προτιμότερο να αφαιρούνται καθώς έτσι βελτιώνονται σημαντικά τα ποσοστά επιτυχίας, όπως επίσης και σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες προκειμένου να εξασφαλίσουμε την καλοήθη υφή τους. Η αφαίρεσή τους γίνεται είτε με απόξεση ενδομητρίου είτε, προτιμότερα, με χειρουργική υστεροσκόπηση που υπό άμεση όραση θεραπεύει τον πολύποδα χωρίς να βλάπτει τους παρακείμενους ιστούς, πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό σε περιπτώσεις υπογονιμότητας.
